Deze blog is gestart in een merkwaardige periode in mijn leven.
Ik ben schrijver met het pseudoniem Bo Vickery, zie mijn website (www.bovickery.eu), maar kon niet verder schrijven door een zware hersenschudding en whiplash. Dat is een ramp voor een schrijver, dat moet ik je niet vertellen.
Dus zocht ik een oplossing. Ik vond de oplossing in het werken met spraakherkenningssoftware Dragon Individual Professional van Nuance die ik via de firma Cedere kon aankopen. Ik schafte me een headset van Jabra aan en begon te praten. Tegen mezelf, maar ook tegen jullie. Want alhoewel ik geen beeldscherm kon verdragen, kon ik wel praten.
Wie kan praten, kan schrijven. Dat geldt ook voor jullie. Dus besloot ik te praten over wat ik wist over bloggen en schrijven. Terwijl ik in het donker in bed lag. Ik vertelde alles wat ik de afgelopen jaren geleerd had over het bloggen en schrijven. Ik kon me onvoldoende concentreren op de verhaallijn van mijn volgende thriller, dus waren korte stukjes of blogberichten de oplossing.
Niet alle blogberichten op deze website zijn met spraakherkenning gemaakt. Want ondertussen kan ik terug op een beeldscherm kijken zonder duizelig te worden, oef.
Berichten geschikt voor mijn auteurswebsite, dus dacht ik: waarom geen aparte website laten maken om mensen aan te zetten tot het schrijven?
Het delen van verhalen. Zeker in coronatijden volgens mij een noodzaak.
Dit idee was niet nieuw, ik ben immers al enkele jaren de inspirator voor het project Bokido, www.bokido.be om kinderen te stimuleren een eigen stripverhaal of boek te schrijven dat ook echt wordt gedrukt.Om maar te zeggen dat ik al altijd met taal ben bezig geweest.
Als kind droomde ik ervan om schrijver te worden.
Maar hoe gaat dat, zo’n droom geraakt soms begraven in de snelweg van het leven.
Die droom was bij mij ook begraven, heel diep in de grond.
Gelukkig zorgde een burn-out voor een halte.
Toen kreeg ik de tijd om een thriller te schrijven, het vervolgverhaal, deel twee, is onderweg.
Net als een verhaal voor kinderen waarvoor ik inspiratie vond tijdens mijn gedwongen bedrust tijdens de hersenschudding.
Wat ik kan, kan jij ook!
Verwacht hier geen hoogdravende literaire ontboezemingen. Ik ben een autodidact.
Iemand die graag met taal bezig is en alles heeft geleerd.
Ik heb geen specifieke taalopleiding gevolgd, rechten was mijn studiekeuze.
Ik schrijf het liefst niet te moeilijk, in begrijpbare taal. Zonder ellenlange zinnen met beschrijvingen en ontboezemingen.
Ik vertel en schrijf alles zoals ik het geleerd en ervaren heb.
Als ik een boek kan schrijven en een blog kan beheren, dan jullie toch ook?
Dus ik ben gewoon iemand zoals jullie.
Als ik kan schrijven dan jullie ook.
Iedereen kan schrijven, daar ben ik van overtuigd.
Als ik een handje kan helpen door jouw ‘schrijfwagen’ op gang te duwen, dan doe ik dat graag.
Bo Vickery